Hepimizin adını hafızalarımıza kazıdığımız ancak yüzünü hatırlamakta zorlandığımız

 veya yüzünü çocukluk anılarımızla pekiştirerek hafızamıza kaydettiğimiz ancak adını hatırlamakta zorlandığımız arkadaşlarımız, dostlarımız, akrabalarımız olmuştur.

En önemlisi de, kaybettiğimiz ancak acılarını her an kalbimizde yaşattığımız

 annelerimizin, babalarımızın, dedelerimizin veya akrabalarımızın yada dostlarımızın

 belki de hiç görmediğiniz  resimlerini merak ettiğiniz olmuş mudur?

Tarih önemli değil 20 , 30, 50 , 80 yıl  evvelki ''O AN''ların gözlerinizin  önünde canlanmasını istersiniz değil mi ?

Hekimhan Tarihi bu sayfalarda saklı.

Tam 77 yıl evvel çekilmiş siyah-beyaz fotoğraflar,delikanlılığın kitabını yazan hanlı gençler,utangaç hanımefendiler .

  Evlatlar ve torunlar olarak onlara çok şeyler borçluyuz.

Bu albüm  Hanlı duygusunu canlı tutmayı amaçlamaktadır.

Vefat edenlerin mekanı cennet, yaşayanların ömrü uzun olsun.

 Proje ve fotoğraf çekim :VEDAT SOĞUKPINAR

 cavedat@hotmail.com

BU ADAM BENİM BABAM

Bu adam benim babam, sekiz köşe kasketiyle
Omuzunda sakosuyla hey

Cebinde yok parası, bafradır cıgarası
Yüreğindedir yarası
Altı çocuk büyütmüş, bir işci maaşıyla
Bu adam benim babam hey

Ağlama benim babam, ağlama naçar babam
Kara gün geçer babam hey
Bir kapıyı kapayan, gene açar babam
Ağlama benim babam hey

Ağlama mazlum babam, ağlama naçar babam
Kara gün geçer babam hey
Bir kapıyı kapayan, gene açar babam
Allah büyük babam hey

Bu adam benim babam, derdi dağlardan büyük
Çaresiz beli bükük hey

Bir gün olsun gülmemiş, rahat nedir bilmemiş
Gözyaşını silmemiş
Bir lokma ekmek için, kimseye eğilmemiş
Bu adam benim babam hey

Ağlama arslan babam, dert etme naçar babam
Kara gün geçer babam hey
Bir kapıyı kapayan, gene açar babam
Allah büyüktür babam hey

Dert etme naçar babam, aldırma naçar babam
Kara gün geçer babam hey
Bir kapıyı kapayan, gene açar babam
Aldırma benim babam hey

***

Benim babam mert adamdı, mangal gibi yüreği
Yufka gibi kalbi vardı, hayatım boyunca ona özendim
Fedakârdı ! bir dikili ağacı olmadı belki
Ama kendisi, onuruyla yaşayan koskoca bir çınardı
Üstümde ki kol kanat, sırtımı yasladığım dağ gibiydi
Ben babamın oğluyum, tepeden tırnağa Anadoluyum

***********************

1931 ila 1952 yılı arasında  Hekimhan Sakarya İlkokulundan mezun olan gençler...

Soyadı Kanunu 1934 yılında çıktığı için hala Yetim oğlu Mustafa, Fikret kızı Münire  diye adlandırılan atalarımız,nenelerimiz.